Gmina Istebna składa się z trzech wsi: Istebnej, Jaworzynki i Koniakowa. Powierzchnia całej gminy wynosi 8 425 ha, a obecnie zamieszkuje ją około 12 tys. osób. Wchodzi w skład powiatu cieszyńskiego, a położona jest w południowej części Polski i województwa śląskiego, u styku granic czeskiej i słowackiej. Geograficznie gmina, położona jest w paśmie Beskidu Śląskiego, który tworzy fragment łuku karpackiego pomiędzy Wawrzyczowym Groniem w Jaworzynce (688 m n. p. m.), a przełęczą Rupienką. Najważniejszym i najwyższym wzniesieniem jest bezleśna Ochodzita usytuowana w Koniakowie (895 m n. p. m.). Pierwsza wzmianka o wsi Istebna ukazała się w urbarzu Księstwa Cieszyńskiego z 1621 r.
W gminie Istebna znajduje się 6 szkół podstawowych, 1 gimnazjum oraz Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych. Znajduje się tu również wiele atrakcji turystycznych m. in. Ośrodek Edukacji Ekologicznej oraz Bank Genów Świerka Istebniańskiego. Miejscowość posiada dobrze rozwinięta infrastrukturę oraz piękną przyrodę, a wszystko to tworzy dobre warunki do życia dla jej mieszkańców oraz turystów.
Gmina Istebna usytuowana jest pośród gór, lasów i dolin beskidzkich oferując piękną przyrodę, gościnność mieszkańców oraz wiele imprez i atrakcji kulturalnych, turystycznych oraz sportowych. Dzięki warunkom krajobrazowym i klimatycznym oraz żywej kulturze ludowej, gmina Istebna zalicza się do najbardziej atrakcyjnych turystycznie miejscowości w Polsce.
W skład gminy Istebna wchodzą trzy wsie: Istebna, Jaworzynka, Koniaków. Powierzchnia całej gminy wynosi 8425 ha, aktualnie zamieszkuje 11 917 osób
Gmina Istebna posiada bogata ofertę zabytków i objektów turystycznych wartych polecenia:
Historia Gminy Istebna sięga połowy XVI w., kiedy to grupa religijna zwana jasnowidzami, chroniąc się przed prześladowaniami zarówno ze strony katolików, jak i protestantów, założyła osadę Jasnowice (dzisiejsza Istebna). Następnie osadnicy pojawili się na południowych stokach Złotego Gronia, tworząc podwaliny pod rozwój Istebnej. Pierwsza wzmianka o niej ukazała się w urbarzu Księstwa Cieszyńskiego z 1621 r., gdzie spisano m.in. powinności mieszkańców. Istebnianie zobowiązani byli do produkcji gontów dla zamku w Cieszynie oraz wyrębu i spławiania Olzą drewna na opał dla cieszyńskiego dworu. Część pierwszych osadników przybyła tu ze wsi śląskich, ale osiedlali się tu również Wołosi przynosząc ze sobą pasterstwo, które na nieurodzajnej górskiej ziemi okazało się bardziej dochodowe niż rolnictwo. Do połowy XIX w. wypasanie owiec pozostawało podstawowym zajęciem miejscowej ludności. Postępujący upadek szałaśnictwa i jego ostateczny kres po zniesieniu serwitutów leśnych w 1853 r. zmusił górali do zajęcia się furmanieniem. Wydobywaną w okolicy Istebnej rudę darniową wożono do hut w Ustroniu i Węgierskiej Górce, część mieszkańców znalazła również zatrudnienie w hucie trzynieckiej. Dopiero w 1932 r. otwarcie szosy z Wisły, należącej do najpiękniejszych dróg widokowych w kraju, połączyło Istebną z resztą Śląska Cieszyńskiego. Jednak po pewnym czasie zaprzestano wypasu owiec, a gospodarstw rolnych zaczęło ubywać w oszałamiającym tempie. Dziś zmieniło się dużo w tej kwestii odkąd gazdowie z Trójwsi Beskidzkiej zaczęli wracać do swych korzeni i owce powróciły na hale. Na zboczach Ochodzitej w Koniakowie można spotkać obecnie nawet do 600 pasących się owieczek. Owce pasą sie także na Stecówce, Złotym Groniu, czy pobliskiej Baraniej Górze.
Beskidzka Trójwieś // Istebna - Koniaków - Jaworzynka